სიმღერა თბილისზე

ნეტავ სად არის კიდევ ცა,
უძიროდ ლურჯი, ხალასი,
სწორედ ისეთი, როგორც შენია.
ნაიარევი წარსული,
ნანგრევი ნარიყალასი,
ჭაღარასავით შემოგრჩენია.

თბილისო - მზის და ვარდების მხარეო,
უშენოდ - სიცოცხლეც არ მინდა,
სად არის სხვაგან ახალი ვარაზი,
სად არის ჭაღარა მთაწმინდა.

ჩაივლი მტკვართან ხეივანს
და გაზაფხულის მაყრები
მეგებებიან მწვანე ჭადრები.
აქ არ იმღერო, ძნელია,
აქ ხომ ვერხვებიც მღერიან
და ცაც ფირუზზე ლურჯი ფერია.

თბილისო - მზის და ვარდების მხარეო,
უშენოდ - სიცოცხლეც არ მინდა,
სად არის სხვაგან ახალი ვარაზი,
სად არის ჭაღარა მთაწმინდა

Такой лазурный небосвод, сияет только над тобой,
Тбилиси, мой любимый и родной!
И Нарикала здесь стоит, как память прошлых тяжких бед,
Твою главу венчая сединой.

Расцветай под солнцем, Грузия моя,
Ты судьбу свою вновь обрела
Не найти в других краях твоих красот,
Без тебя и жизнь мне не мила!

Идешь аллеей вдоль Куры, и над тобой платанов сень
Своей прохладой в знойный день манит.
И песня рвется из груди, и даже листья все поют
Седой Куре, одетой здесь в гранит